දේශීය ‘BLOOD SUGAR’ පුනර්ජීවනය කිරීමේ අවශ්‍යතාවය ගැන නියෝජ්‍ය ඇමති කියයි

කර්මාන්ත නියෝජ්‍ය අමාත්‍ය චතුරංග අබේසිංහ මහතා පවසන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ සීනි කර්මාන්තය පුනර්ජීවනය කිරීමේ හදිසි අවශ්‍යතාවයක් පවතින බවත්, එම උත්සාහය ආර්ථික තිරසාරභාවය සහ ග්‍රාමීය ජීවනෝපායන් සමඟ බැඳී ඇති ජාතික ප්‍රමුඛතාවයක් ලෙස විස්තර කරන බවත්ය.

ෆේස්බුක් හි බෙදාගත් සටහනක, දේශීයව නිෂ්පාදනය කරන ලද දුඹුරු සීනි කෙරෙහි මෑතකදී ඇති වූ මහජන අවධානය අබේසිංහ මහතා විදිහට සඳහන් කළ අතර එහි පුළුල් වටිනාකම හඳුනා ගැනීම සඳහා වෙළඳපල විවාදවලින් ඔබ්බට බැලීමට පුරවැසියන්ගෙන් ඉල්ලා සිටියේය.

1980 ගණන්වල කර්මාන්තයේ ශක්තිමත් ක්‍රියාකාරිත්වය සිහිපත් කළ ඔහු, උක් පර්යේෂණ ආයතනය වැනි ආයතනවල අඛණ්ඩ උත්සාහයන් නොතකා, එහි පරිහානියට "අකාර්යක්ෂමතාව, නොසලකා හැරීම සහ දූෂණය" හේතු වූ බව පැවසීය.

මොනරාගල වැනි ප්‍රදේශවල පවුල් 100,000 කට අධික සංඛ්‍යාවක් උක් වගාව මත විශ්වාසය තබන බවත්, තවත් බොහෝ දෙනෙක් සැකසුම් ක්ෂේත්‍රයේ සේවය කරන බවත් අබේසිංහ මහතා පැවසීය. දේශීය මත්පැන් අංශයට සහ කෘෂිකාර්මික තිරසාරභාවයට දායක වන එතනෝල් සහ කොම්පෝස්ට් පොහොර නිෂ්පාදනය කිරීමේදී කර්මාන්තයේ කාර්යභාරය ද ඔහු ඉස්මතු කළේය.

"ශ්‍රී ලංකා රජය සීනි කර්මාන්තය නැවත පණ ගැන්වීමට කැපවී සිටී - එය ලාභදායී, තාක්‍ෂණය හරහා කාර්යක්ෂම, දූෂණයෙන් තොර සහ ඉහළ අස්වැන්නක් ලබා දීම"

ඔහු පැවසීය.

වැට් බදු බලපෑම් සහ එතනෝල් වෙළඳාමේ වෙළඳපල හැසිරවීම ඇතුළු වත්මන් අභියෝග පිළිගන්නා අතරම, මිල ස්ථාවර කිරීමට, විකුණුම් මාර්ග වැඩි දියුණු කිරීමට සහ ගොවීන්ගෙන් ස්ථාවර මිලදී ගැනීම් සහතික කිරීමට උත්සාහයන් ක්‍රියාත්මක වෙමින් පවතින බව අබේසිංහ පැවසීය.

සම්පූර්ණ ප්‍රකාශය:

ශ්‍රී ලංකාවේ රතු සීනිවල වටිනාකම අවබෝධ කර ගැනීම

දින කිහිපයක් ඇතුළත, දේශීයව නිපදවන දුඹුරු සීනි හොඳ හෝ නරක සඳහා ජාතික අවධානය දිනා ගෙන ඇත. නමුත් ශබ්දයෙන් ඔබ්බට, මෙම දුඹුරු සීනි ශ්‍රී ලංකාවට සැබවින්ම අදහස් කරන්නේ කුමක්ද යන්න තේරුම් ගැනීමට අපි මොහොතක් ගත යුතුය.

ශ්‍රී ලංකාවේ සීනි කර්මාන්තය වරක් ශක්තිමත්ව පැවතුනි. 1980 ගණන්වලදී, එය කාර්යක්ෂමව ක්‍රියාත්මක වූ අතර ආර්ථිකයට අර්ථවත් ලෙස දායක විය. කෙසේ වෙතත්, දශක ගණනාවක අකාර්යක්ෂමතාව, නොසලකා හැරීම සහ දූෂණය එහි පරිහානියට හේතු විය. උක් පර්යේෂණ ආයතනය වැනි ආයතනවල කැපවූ උත්සාහයන් නොතකා, ප්‍රගතිය ඇණහිට ඇත - බොහෝ දුරට මෙම කර්මාන්තය ස්වයංපෝෂිත වෙළඳපොළක් බවට පත් කිරීමට තිරසාර දේශපාලන කැමැත්තක් නොතිබූ බැවිනි.

මේ අතර, සීනි ආනයනය අපගේ දෛනික පරිභෝජනයේ ස්ථිර අංගයක් බවට පත්විය. ගැඹුරින්, දේශීයව නිපදවන දුඹුරු සීනි සෞඛ්‍ය සම්පන්න සහ ආරක්ෂිත බව අප සැම දැන සිටියද, එය අපගේ ආර්ථිකයට කෙතරම් වැදගත් විය හැකිද යන්න අපි නොසලකා හැර ඇත්තෙමු.

ශක්තිමත් සීනි කර්මාන්තයක් තමන් තුළම ආර්ථිකයක් ගොඩනඟයි. උදාහරණයක් ලෙස මොනරාගල ගන්න - එම කලාපයේ සීනි කර්මාන්තය මෙන් ජීවනෝපායන් පවත්වාගෙන යන වෙනත් ප්‍රධාන කර්මාන්තයක් නොමැත. පවුල් 100,000 කට අධික සංඛ්‍යාවක් උක් වගාව මත යැපේ. තවත් දහස් ගණනක් සීනි සැකසීමේ කටයුතු කරති.

එය සීනි ගැන පමණක් නොවේ. මෙම ක්‍රියාවලියෙන්, අපි එතනෝල් නිෂ්පාදනය කරමු - අපගේ දේශීය මත්පැන් කර්මාන්තයට තීරණාත්මක යෙදවුමක් - සහ කොම්පෝස්ට් පොහොර, කෘෂිකාර්මික තිරසාරභාවය තවදුරටත් වැඩි දියුණු කරමු. දේශීය එතනෝල් නොමැතිව, අපට එය ආනයනය කිරීමට සිදුවනු ඇත, වැඩි විදේශ විනිමයක් ඉවතට ගනී.

දේශීයව නිපදවන දුඹුරු සීනි කිලෝග්‍රෑමයක් මිල ටැගයකට වඩා වැඩි යමක් නියෝජනය කරයි. එය ජීවනෝපායන්, කර්මාන්ත සහ ජාතික ඔරොත්තු දීමේ හැකියාව නියෝජනය කරයි.

සමහරු තර්ක කළ හැක්කේ සීනි ආනයනය කර දේශීය කර්මාන්තය සම්පූර්ණයෙන්ම වසා දැමීම පහසු බවයි. නමුත් එය විකල්පයක් නොවේ - බොහෝ ජීවිත මෙම වටිනාකම් දාමය මත රඳා පවතී. ශ්‍රී ලංකා රජය සීනි කර්මාන්තය පුනර්ජීවනය කිරීමට කැපවී සිටින්නේ එබැවිනි: එය ලාභදායී කිරීම, තාක්‍ෂණය හරහා කාර්යක්ෂම කිරීම, දූෂණයෙන් තොර සහ ඉහළ අස්වැන්නක් ලබා දීම.

ඔව්, ලංකා සීනි සමාගම දැනට අභියෝගවලට මුහුණ දී සිටී - අතීත වැරදි කළමනාකරණයේ සහ වෙළඳපල හැසිරවීමේ අවශේෂ, විශේෂයෙන් එතනෝල් වෙළඳාමේ. අලුතින් හඳුන්වා දුන් වැට් බද්ද දේශීය සීනි තරඟකාරීත්වය අඩු කර ඇති අතර එමඟින් අලෙවිය මන්දගාමී වේ. නමුත් මෙම අභියෝග මධ්‍යයේ වුවද, සමාගම, කර්මාන්ත අමාත්‍යාංශය සමඟ එක්ව, විකුණුම් මාර්ග ශක්තිමත් කිරීමට, මිල ස්ථාවර කිරීමට සහ ගොවීන්ගෙන් අඛණ්ඩ මිලදී ගැනීම් සහතික කිරීමට වෙහෙස නොබලා කටයුතු කරයි.

කර්මාන්තයක් නැවත පණ ගැන්වීම පහසු නැත. එකක් වසා දැමීම පහසුයි. නමුත් ලංකා සීනි සමාගමේ නායකත්වය, රජයේ සහ මහජනතාවගේ සහයෝගය ඇතිව, පවුල් පෝෂණය කරන, දේශීය ආර්ථිකයන් ශක්තිමත් කරන සහ ආනයනික සුදු සීනි සඳහා සෞඛ්‍ය සම්පන්න විකල්පයක් ලබා දෙන මෙම අත්‍යවශ්‍ය ජාතික කර්මාන්තය නැවත ගොඩනැගීමට අධිෂ්ඨාන කරගෙන සිටී.

අපි සියලු දෙනාම තත්වයේ බරපතලකම තේරුම් ගනිමු - මෙය හුදෙක් ශේෂ පත්‍රයක් හෝ ලාභ ආන්තිකයක් ගැන නොවේ. එය ජීවනෝපායන් ආරක්ෂා කිරීම, අපගේ කර්මාන්ත ආරක්ෂා කිරීම සහ ශ්‍රී ලංකාව නැවත වරක් තමන්ගේම පාද මත නැගී සිටින බව සහතික කිරීම ගැන ය.

ශ්‍රී ලංකාවේ සීනි කර්මාන්තය නැවත පණ ගැන්වීම ආර්ථික තේරීමක් පමණක් නොවේ - එය ජාතික යුතුකමකි.